พระไตรปิฏกเล่มนี้ ว่าด้วยเรื่องอายตนะ   ๖ คือ   ตา   หู  จมูก   ลิ้น   กาย   ใจ   ในชั้นแรกไม่จัดเป็นสังยุตต์ แต่จัดเป็นหมวด   ๕๐ ( ปัณณากะ )   รวม ๔ หมวด   คือปัณณสกะที่   ๑ ถึงที่   ๔ รวมทั้งสิ้นประมาณ  ๒๐๐ สูตร   ว่าด้วยเรื่องตา   หู เป็นต้น ^๑ .  ต่อไปจึงจัดเป็นสังยุตต์ รวม   ๑๐ สังยุตต์ คือ：-

    ๑. เวทนาสังยุตต์ ประมวลเรื่องเวทนา  แสดงถึงเวทนา   ๒ ประการ ถึงเวทนา   ๑๐๘ ประการ.

    ๒. มาตุคามสังยุตต์  ประมวลเรื่องมาตุคาม   คือผู้หญิง.

    ๓. ชัมพุขาทกสังยุตต์  ประมวลเรื่องปริพพาชกชื่อชัมพุขาทกะ  ผู้โต้ตอบกับพระสารีบุตร.

    ๔. โมคคัลลานสังยุตต์  ประมวลเรื่องพระโมคคัลลานะ.  

    ๕. จิตตคหปติปุจฉาสังยุตต์  ประมวลเรื่องคำถามของจิตตคฤหบดี.  

    ๖. คามณิสังยุตต์  ประมวลเรื่องนายบ้าน  คือผู้ปกครองหมู่บ้านมีชื่อต่าง ๆ กัน แสดงถึงการที่พระผู้มีพระภาคสั่งสอนนายบ้านเหล่านั้น.

    ๗. อสังขตสังยุตต์  ประมวลเรื่องอสังขตะ.  คือสิ่งที่มิได้ถูกปัจจัยปรุงแต่ง.

    ๘. อัพยากตสังยุตต์  ประมวลเรื่องที่พระผู้มีพระภาคไม่ตรัสชี้ชัด  คือเรื่องที่ไม่มีประโยชน์ ทำให้โต้เถียงกันเปล่า ๆ .

๑. ทั้งหมด   ๔ หมวดนี้   น่าจะเรียกว่าสฬายตนสังยุตต์   ประมวลเรื่องอายจนะ   ๖