หลวงพ่อฤษีลิงดำ

คนดำน้ำตาย
    อีกเรื่องหนึ่ง เกิดขึ้นในเขตตำบลโรงเฆ่ อำเภอบ้านแพ้ว จังหวัดสมุมทรสาคร คนนี้ชื่อ “ มาก” เมื่อปี ๒๔๙๗ ปรากฏว่าเป็นฤดูน้ำมาก นายมากแกนั่งจักตอกอยู่บนชานเรือนพร้อมด้วยเพื่อนบ้านหลายคนมานั่งจักตอกรวมกัน และคุยกันเพื่อแก้รำคาญ ขณะที่นายมากนั่งจักตอกอยู่ อยู่ ๆ แกก็ลุกขึ้นแล้วก็เดินลงไปที่บันได ขณะนั้นน้ำท่วมพื้นดินมีระกับเกือบถึงชานเรือน

    เมื่อแกลงบันไดไปแล้วก็เลยลงไปในน้ำ ดำน้ำลงไป พวกเพื่อนบ้านก็คิดว่านายมากคงจะร้อนมาก ถึงได้ได้ลงน้ำไปทั้ง ๆ ที่มือถือมีด แต่เมื่อแกดำลงไปในน้ำเป็นเวลานานเกินไป พวกเพื่อนบ้านเกิดสงสัยจึงลงไปดู เพื่อนบ้านคนหนึ่งดำลงไปสำรวจ พบนายมากกอดบันไดอยู่ จึงช่วยกันดึงเอาตัวขึ้นมา ต้องปฐมพยาบาลกันอย่างหนัก เพราะปรากฏว่าแกกินน้ำเข้ามากเกินไป เมื่อแกฟื้นแล้วเพื่อนบ้านถามว่า “ ลงไปในน้ำทำไม”

    แกตอบว่า “ ขณะที่นั่งจักตอกอยู่ด้วยกันนั้น มีคนมาท้าให้แกไปตีกับเขา” ปกติแกเป็นคนไม่ยอมกลัวคน แต่ไม่ข่มแหงใคร ถ้าใครมารุกราน นายมากก็ไม่ยอมงอมืองอเท้าสู้ชนิดเข็มเย็ยตาทีเดียว มาคราวนี้เมื่อมีคนมาท้าถึงบ้าน แกบอกว่า “ เขาขึ้นมาท้าบนชานเรือน ก็เลยลุกขึ้นและเอามีดที่เป็นเครื่องมือจักตอกนั้น ไปสู้กับผู้บังอาจมาท้าแก ” ขณะที่เพื่อนบ้านแก้ไขอยู่นั้น แกบอกว่า “ กำลังสู้กันนัวที่เดียว ”

    นี้แหละท่านทั้งหลาย คนที่จะตายโหง คือตายด้วยอุบัติเหตุ มักจะมีเหตุอื่นมาทำให้หลงผิด เรื่องอย่างนี้เคยรับฟังมาหลายสิบราย มีเรื่องคล้ายคลึงกัน จึงเป็นเหตุให้ชวนสันนิษฐานว่า คนที่จะตายโหง มีผีมาหลอกล่อให้ตาย เพราะบางคนที่มีทุกข์ยิ่งกว่าคนที่ฆ่าตัวตาย เขายังไม่ยอมตาย คนที่ฆ่าตัวตายบางคนมีเรื่องกระทบใจนิดเดียวก็ฆ่าตัวตาย

หน้า 1   หน้า 2   หน้า 3   หน้า 4   หน้า 5   หน้า 6   หน้า 7   หน้า 8   หน้า 9